از بین بدن موی زائد

یافته‌های باستان شناسان نشان می‌دهد که انسان‌های نخستین، از درهم آمیختن زرنیخ، سنگ آهک، صمغ و چکیدهٔ گیاهان، چنین آمیخته‌ای را برای رستن به دست می‌آورده‌اند. چهرهٔ پاک و تراشیدهٔ مصریان باستان، گواهی دهندهٔ وجود چنین آمیخته‌هایی است. به گفتهٔ هرودوت مصری‌ها بر این باور بودند که تنها در دنیای پس از مرگ، مو و ریش آن‌ها پروانهٔ رشد دارند. آن‌ها با به کار بردن نشاسته، آرسنیک و آهک آمیخته‌هایی برای پاکی خود از مو داشته‌اند. چنین وسواسی برای بی‌مویی و زیبایی به اندازهٔ بهداشت و جاویدی ارزش داشته‌است.

برچیدن تمام موهای بدن، یک روش پیشگیرانه در برابر عفونت و پلشتی بوده‌است. بدون شک آمیخته‌های نخستین، برای برداشتن مو دربرگیرندهٔ مادهٔ خمیری قندی از پختن شکر با لیمو و دیگر ادویه‌های طبیعی بوده‌است که با کشیدن در خلاف جهت رشد مو به کار گرفته می‌شده‌است. مایهٔ قندی باعث مهار رشد باکتری در محیط گرم این سرزمین می‌شده‌است. این روش حتی به خارج از خاور میانه هم رفته‌است.

هم اکنون روش های پیشرفته ای مانند استفاده از کرم موبر دائمی بدن استفاده می شود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: